W związku z coraz częstszymi przypadkami wybierania na chrzestnych osób, które nie mogą nimi być, przypominamy podstawowe normy Kościoła dotyczące tej funkcji.
Kodeks Prawa Kanonicznego w kanonie 872 przedstawia podstawowe zadanie chrzestnego: ma on dorosłemu towarzyszyć w chrześcijańskim wtajemniczeniu, a dziecko wraz z rodzicami przedstawiać do chrztu oraz pomagać, żeby ochrzczony prowadził życie chrześcijańskie odpowiadające przyjętemu sakramentowi i wypełniał wiernie złączone z nim obowiązki.
Konsekwencją tak określonej misji chrzestnego są konkretne wymagania wyrażone w kanonie 874 – § 1. Do przyjęcia zadania chrzestnego może być dopuszczony ten, kto:
1. jest wyznaczony przez przyjmującego chrzest albo przez jego rodziców, albo przez tego, kto ich zastępuje, a gdy tych nie ma, przez proboszcza lub szafarza chrztu, i posiada wymagane do tego kwalifikacje oraz intencję pełnienia tego zadania;
2. ukończył szesnaście lat, chyba że biskup diecezjalny określił inny wiek albo proboszcz lub szafarz jest zdania, że słuszna przyczyna zaleca dopuszczenie wyjątku;
3. jest katolikiem, bierzmowanym i przyjął już sakrament Najświętszej Eucharystii oraz prowadzi życie zgodne z wiarą i odpowiadające funkcji, jaką ma pełnić;
4. jest wolny od jakiejkolwiek kary kanonicznej, zgodnie z prawem wymierzonej lub deklarowanej;
5. nie jest ojcem lub matką przyjmującego chrzest.
§ 2. Ochrzczony, należący do niekatolickiej wspólnoty kościelnej, może być dopuszczony tylko razem z chrzestnym katolikiem i to jedynie jako świadek chrztu.
Określenie, że chrzestny prowadzi życie zgodne z wiarą i odpowiadające funkcji, jaką ma pełnić oznacza, iż OSOBY, KTÓRE ŻYJĄ W KONKUBINACIE LUB JEDYNIE NA ZWIĄZEK CYWILNY NIE MOGĄ BYĆ CHRZESTNYMI!
Dlatego prosimy, aby nie wybierać tego rodzaju osób na chrzestnych!
Aby być chrzestnym, należy przedstawić stosowne zaświadczenie z parafii zamieszkania (a nie zameldowania)!
Normy tutaj przedstawione nie są przepisami parafialnymi lub normami proboszcza czy wikariuszy, z których można zwolnić. Są to normy ustanowione i podpisane przez Ojca Świętego, dlatego żaden kapłan nie może z nich zwalniać, gdyż nie ma do tego żadnej władzy.